باربارا رُز، منتقد تاثیرگذاری که شکل تازه ای به تاریخ هنر بخشید، درگذشت - مهسان بلاگ

خانم رُز احتمالا بیشتر به عنوان نویسنده کتاب درسی هنر امریکایی از 1900 شناخته می گردد که در دهه 1970 به طور دائمی در دانشگاه ها تدریس شد. اما با گسترش سطح دسترسی ورای محیط دانشگاهی ترجیح داد به مطالعه پیرامون هنر زمان حال بپردازد.

او منتقد هنری مجله های وُگ و نیویورک بود و هشت فیلم مستند فراوری کرد. او که معتقد به آیینی بود که به عنوان بازدید از آتلیه شناخته می شد، همواره به کارگاه هنرمندان می رفت تا از آخرین نقاشی هایشان دیدن کند و اطلاعات مفیدی به دست آورد. او در یکی از سخنرانی های اخیر خود گفت: دلیل مصاحبه ام با هنرمندان این است که واقعا می خواهم جواب سوالاتم را بدانم. هرگز به آنها به چشم مصاحبه نگاه نکردم.

منتقدان هنری به اندازه هنرمندان به گونه ای فراموش نشدنی با لحظه ورودشان به صحنه هنر شکل گرفته اند. خانم رُز رویکرد خود را زمانی شکل داد که مینیمالیسم رو به رشد بود، و با یکی از برجسته ترین نمایندگان آن، فرانک استلا ازدواج کرد. آنها با نشان دادن ترکیبی از درایت، دانش و عقاید زاویه دار زوج مسحورکننده ای بودند اما به گفته خانم رُز بی نقص نیز نبودند.

خانم رُز در نقدها و مقالات خود رویکرد فرمالیسمی اتخاذ کرد و نقاشی انتزاعی را ذاتا برتر از واقع گرایی دانست. با گذشت دهه ها ایمان او به خبرگی، محافظه کارانه و بی اعتنایی به عصر حاضر به نظر می رسید که در آن معنای هر کار هنری از مسائل نژادی و جنسیتی جدانشدنی تلقی می شد.

با این همه خانم رُز احتمالا به اندازه سایر منتقدان دوران پس از جنگ برای پیشبرد حرفه هنری زنان کوشش کرد. در سال 1971 اولین رساله را درباره هلن فرانکن تالر نوشت و در سال 1983 یک سال پیش از مرگ لی کراسنر، اولین نمایشگاه مروری بر آثار او را برگزار کرد. او همچنین رساله هایی در خصوص مگدالنا آباکانوویچ، نانسی گریوز، بِورلی پِپر و نیکی دسان فال، مجسمه سازان زن معاصر نوشت که کارهایشان طیف وسیعی از سبک ها را در بر می گرفت.

و با اینکه به طور کلی عکاسی را شکل هنری پایین تر و عاری از عظمت خلاقانه نقاشی می دانست، پس از کشف آثار کارولین مارکس بلک وود در کتابخانه ای در شهر کوچکی نزدیک خانه تابستانی اش در راینبک نیویورک کتابی درباره عکس های او نوشت. خانم مارکس بلک وود در مصاحبه ای تلفنی گفت: او مرا جدی گرفت، زمانی که هیچ کس مرا جدی نمی گرفت، حتا خودم.

خانم رُز شخصیتی پرشور داشت، با چشمان عظیم سبز و لبخندی چال دار. او در چندین کالج و دانشگاه ازجمله سارا لارنس تدریس و با دانشجویان خود رابطه دوستی پایداری برقرار کرد. لوییس لِین نقاش که در دانشگاه ییل با او درس خواند به یاد می آورد که خانم رُز به گالری ویلارد در منهتن رفت و یکی از تابلوهای لین را خرید که اولین فروش او محسوب می شد.

باربارا رُز 11 ژوئن 1936 در واشنگتن چشم به دنیا گگردد. او مدرک لیسانس خود را از کالج بارنارد نیویورک گرفت و سپس با مدرک دکترا در رشته تاریخ هنر از دانشگاه کلمبیا فارغ التحصیل شد. او انتها نامه اش را در خصوص نقاشی قرن شانزدهم اسپانیایی نوشت و این شروع شیفتگی ماندگار او به مادرید بود، جایی که خاتمه توانست خانه ای در آن داشته باشد. در سال 2010 خانم رُز به دلیل یاری به فرهنگ اسپانیا نشان ایزابلا را از سوی دولت اسپانیا دریافت کرد.

در سال 1981 خانم رُز به عنوان متصدی ارشد موزه هنرهای زیبا در هوستون استخدام شد اما از رفتن به هوستون و یا ترک موقعیت طولانی مدت خود به عنوان منتقد هنری مجله وُگ امتناع کرد. ماموریت او به عنوان متصدی موزه تگزاس در سال 1985 و پس از اعلام عقب ماندگی فرهنگی این شهر در مصاحبه ای با مجله آرت اسپیس به طرز ناشیانه ای انتها یافت.

خانم رُز چهار بار و با سه مرد ازدواج کرد. آقای دو بوف، مورخ مالی، اولین و آخرین همسر او بود. او پس از جدایی از آقای استلا با جری لیبر، ترانه سرای راک ازدواج کرد که با الویس پریسلی و د کوسترز و بسیاری دیگر همکاری داشت. در سال 2009 خانم رُز دوباره با آقای دو بوف ازدواج کرد.

خانم رُز در دهه آخر زندگی اش علی رغم اینکه از سرطان پیشرفته سینه رنج می برد پشت میز نشست و خاطرات خود را نوشت: دختری که عاشق هنرمندان بود که در هنگام مرگ در پی انتشار آن بود. توصیف او از خودش به عنوان دختر می تواند برای زنی که عمده کارش با صدای انتقادیِ خوفناکی شناخته می گردد، عشوه گرانه باشد، اما خانم رُز سرشار از تناقضات بود.

dorezamin.com: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه