چیزی شبیه به معجزه!

به گزارش مهسان بلاگ، اقتصاد اگر وسیله ای برای نیل به عدالت نباشد، همان بلایی را به سر کشور می آورد که در کشورهای اروپایی و غربی آورده است. انسان غربی، ابزاری برای فربه تر شدن یک درصدی ها شده که گواه آن، آمار و ارقام نهادهای بین المللی است.

چیزی شبیه به معجزه!

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، روزنامه حمایت در یادداشتی نوشت:

جمهوری اسلامی امروز با ابرقدرت ها و زرسالارانی در دنیا دست به گریبان است که علناً از به اصطلاح نابود کردن اقتصاد کشور و به زانو درآوردن مقاومت مردم سخن می گویند. میدان جنگ را از فاز نظامی به مالی تغییر داده و برای به خطر انداختن معیشت ملت ایران، هر کاری که از دستشان برآمده، دریغ ننموده اند. از اخلال در نظام بانکی و پولی تا تحریم های گسترده ای که تابه حال بشر بر بشر تحمیل نموده، همه و همه به زعم کاخ سفید برای تغییر محاسبه و به منظور پشیمان کردن مسئولین از مقاومت در برابر مطالبات نامشروع آمریکاست. ازاین رو همان گونه که انتظار می رفت، رهبر معظم انقلاب در دیدار روز گذشته با هیئت دولت، بخش مهمی از رهنمودهای خود را به اتخاذ تدابیر آفندی و پدافندی در حوزه اقتصاد اختصاص داده و راهکارهایی کلیدی درباره رهایی کشور از وابستگی به درآمد نفت، توجه ویژه به بخش های پیشران مالی نظیر مسکن، کشاورزی و شرکت های دانش بنیان، ضرورت تغییر نگاه به فراورینماینده به عنوان رزمنده جنگ مالی و لزوم جهت گیری و هدف گذاری پیشرفت مالی به سمت تأمین عدالت و ریشه کن کردن فقر بیان کردند. نکاتی در این خصوص قابل ذکر است که به آن ها اشاره می گردد.

1. به مدد قدرت بی بدیل نظامی که از ناحیه حضور و نفوذ منطقه ای جمهوری اسلامی شکل گرفته و حصاری امن و محکم در اطراف مرزهای کشورمان ایجاد نموده، این فرصت استثنایی به وجود آمده که رزمندگان داخلی را به میدان نبرد مالی دعوت کنیم و با استفاده از فرصتی که تحریم ها به وجود آورده، لایه های مختلف فراوری را فعال نماییم. در این بخش، دو نکته مهم وجود دارد: اول اینکه همچون نبرد نظامی که رزمندگان عاشق دفاع از ارزش ها و کشور، مشتاقانه به میدان نبرد می شتابند، باید نیروهای جهادی، با همه قدرت پا به عرصه گذارند و سرسختانه به کارزار مالی بروند. این نیروها می توانند تحت هر سازمان دهی و چارتی به اقدام و عمل مشغول شوند اما مهم این است که وارد شوند و با استفاده از ابزار رسانه و شبکه های اجتماعی، مطالبه گری از مسئولین به خاطر کم کاری ها و کاستی ها را در دستور کار خود قرار دهند. دوم، نقایص فاحش موجود در فراوری، با عنایت به اینکه واردات دیگر چندان به صرفه نیست، نشان دهنده آن است که بعضی از دستگاه های ذی ربط دچار انفعال شده و هنوز باورشان نیامده که نباید منتظر معجزه بود. ازاین رو، کسانی که اعتقادی به فراوری ملی و استفاده از فراورینمایندگان وطنی برای برطرف مایحتاج کشور ندارند، باید پالایش شده و نیروهای تازه نفس و جوان به میدان بیایند. چنانچه این حلقه ها، یعنی رزمندگان عاشق نبرد مالی و مسئولینی که پای کار فراوری هستند، به یکدیگر متصل شوند، اتفاقی شبیه به معجزه رخ خواهد داد.

2. در حال حاضر، بعضی شرکت ها و بعضی از مسئولین واقعاً به فکر بهبود معیشت مردم و کارآفرینی هستند اما به دلیل اینکه ریلی برای حرکت آن ها مشخص نشده، در راستا آزاد و دلخواه حرکت می نمایند و از آنجا که فاقد پیوست ارزشی- انقلابی برای فعالیت های خود هستند، نوعی فرهنگ نئومرکانتالیستی بر سیاست های آن ها حاکم است. این امر، هرچند به صورت سطحی باعث ارتقای سطح زندگی مردم می گردد، ولی نوعی برده داری نوین و تفرعن را در میان صاحبان سرمایه به وجود می آورد. به بیان دیگر، شرکت ها و مجموعه هایی که از این طریق به آلاف و اولوف می رسند، به دلیل اعتقاد به سیستم کاپیتالیسم و لیبرالیسم، درنهایت به موجودی با سر بزرگ و اندام لاغر تبدیل می شوند که رأس هرم فربه شده و زیرشاخه ها به نوعی استثمار می شوند. چرا؟ چون از نگاه آن ها، هر که ثروتمند است، حق دارد که ثروتمندتر گردد و هر که متمول نیست، به خرد شدن استخوان هایش زیر چرخ های توسعه محکوم می گردد؛ نگاهی بی رحمانه و صرفاً مالی که هیچ رشد و کمال انسانی در آن به چشم نمی خورد. اقتصاد اگر وسیله ای برای نیل به عدالت نباشد، همان بلایی را به سر کشور می آورد که در کشورهای اروپایی و غربی آورده است. انسان غربی، ابزاری برای فربه تر شدن یک درصدی ها شده که گواه آن، آمار و ارقام نهادهای بین المللی است. به عنوان نمونه، بنیاد آکسفام در سال گذشته میلادی رسماً گفت که از مجموع ثروت فراوریشده در دنیا، 82 درصد آن به جیب یک درصد پولدار رفته درحالی که وضعیت 50 درصد از جمعیت فقیر دنیا بدون تغییر مانده است. چند سال پیش هم به نقل از نشریه کردیت سوئیس اعلام شد که نیمی از ثروت دنیا، در جیب سه کشور (آمریکا، انگلیس و فرانسه) رفته که همگی صنعتی و از اقتصادهای قدرتمندی برخوردارند. بنابراین، حاصل حرکت به سمت فراوری منهای نگاه اسلامی و انقلابی، توسعه بی عدالتی به شیوه ای است که آمار و ارقام سازمان ها و رسانه های غربی به آن اذعان دارند.

3. رها شدن از اقتصاد نفتی و تأکید بر آن در حالی است که بعضی مسئولین ذی ربط از یک سو بر انجام آن تأکید دارند و از سوی دیگر، وقتی عرصه به آن ها تنگ می گردد، بلافاصله ساده ترین راه را انتخاب نموده و برداشت از صندوق توسعه ملی که بخشی از پول نفت در آنجا ذخیره می گردد را درخواست می نمایند! هزینه کرد منابع صندوق توسعه ملی در زیرساخت هایی که مفرهای بسیاری دارد، شاید به برطرف موقت بعضی مسائل منجر گردد ولی مثل مسکن برای دندان پوسیده عمل می نماید و مدتی بعد، عوارض اصلی خود را نشان می دهد. این در حالی است که بعضی کشورهای پیشرفته و صنعتی، نه تنها یک قطره نفت ندارند، بلکه اقتصاد قوی آن ها باعث شده که قیمت نفت و بیشینه و کمینه آن را هم مشخص نمایند. علیرغم بعضی وعده ها از سوی بعضی جریان ها برای رونق چشمگیر مالی، باز هم نیروهای انقلاب برای فاصله دادن بودجه کشور از نفت وارد عمل شده و به عنوان مثال، پالایشگاه ستاره خلیج فارس را به منظور جلوگیری از خام فروشی به بهره برداری رساندند. این پالایشگاه علاوه بر برطرف احتیاج بنزین داخل، فرآورده ای با استانداردهای دنیای فراوری نموده و 9 کشور منطقه در صف خرید آن قرار گرفته اند. با در نظر دریافت این واقعیت که نفت، هم نعمت است و هم نقمت، حرکت به سمت فراوری فرآورده ها و مشتقات جانبی آن به ویژه با یاری شرکت های دانش بنیان که نقش پیشتازی و پیشرانی در اقتصاد را ایفا می نمایند، یک ضرورت و الزام غیرقابل اجتناب به شمار می آید.

4. جمهوری اسلامی کشوری محوری در معادلات بین المللی و دنیای است، لذا دشمنانی که برای اعمال تحریم های غیرانسانی ازجمله تحریم غذا و دارو لحظه ای تردید نمی نمایند، به طور حتم برای ایجاد خطر در امنیت غذایی، تدابیری اندیشیده اند. به همین دلیل، خودکفایی در تأمین زنجیره کالاهای اساسی و محافظت از امنیت غذایی که بخشی از حوزه کشاورزی را در برمی گیرد، با توجه به رویکرد کلان انقلاب اسلامی، باید به عنوان یک امر حیاتی در کانون تصمیم گیری های اساسی قرار داشته باشد.

و بالاخره اینکه تحریم های مالی، آخرین حربه معاندان داخلی و خارجی است که هرچند لطماتی به کشور وارد نموده اما در نگاه کلان، به اهداف مهم خود دست نیافته است. بااین حال، این به مفهوم ایمنی کامل از شر بدخواهان نیست و مطالبه اجرای اقتصاد مقاومتی از سوی مردم، تنها راه برون رفت از مسائل فعلی است.

ابراهیم رزاقی

dorezamin.com: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

منبع: خبرگزاری تسنیم
انتشار: 2 آذر 1400 بروزرسانی: 2 آذر 1400 گردآورنده: mahsanblog.ir شناسه مطلب: 15319

به "چیزی شبیه به معجزه!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چیزی شبیه به معجزه!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید